Değer
Lao Tzu öğrencileriyle seyahat ediyormuş ve yüzlerce oduncunun ağaçları kestikleri bir ormana gelmişler. Oraya büyük bir saray inşa edilecekmiş. Neredeyse tüm orman kesilmiş, ama binlerce dalı olan büyük bir ağaç duruyormuş.
Öyle büyükmüş ki gölgesinde on bin kişi oturabilirmiş. Lan Tzu öğrencilerinden tüm orman kesilmişken bu ağacın henüz neden kesilmediğini öğrenmelerini istemiş.
Öğrenciler gidip odunculara sormuşlar.
Bu ağacı neden kesmediniz?
Oduncular yanitlamişlar. Bu ağaç işe yaramaz. Ondan hiçbir şey yapamazsın, çünkü her dal bogumlu. Hiçbir şey düz değil. Sütun yapamazsın. Mobilya yapamazsın. Yakıt olarak kullanamazsın, çünkü dumanı gözler için çok tehlikeli. Seni kör eder. Bu ağaç hiçbir işe yaramaz. Nedeni bu.
Öğrenciler geri dönmüşler. Lao Tzu gülmüş ve şöyle demiş. Bu ağaç gibi olun. Bu dünyada ayakta kalmak istiyorsanız, bu ağaç gibi olun. İşe yaramaz. O zaman kimse size zarar vermez. Dümdüz olursanız kesilirsiniz, bir başkasının evinde mobilya olursunuz. Güzel olursanız pazarda satılırsınız, bir eşya olursunuz. Bu ağaç gibi olun,tamamen faydasız. O zaman kimse size zarar veremez. Ve siz büyürsünüz, binlerce insan gölgenizde dinlenebilir.
Lao Tzu’nun mantığı seninkinden çok farklıdır
O, ”Sonuncu ol, ”der. ”Dünyada yokmuşsun gibi ilerle. Bilinmezliğini koru. Birinci olmaya çalışma, rekabet etme,değerini kanıtlamaya çalışma. Gerek yok. Faydasız kal ve hayatın keyfini çikar. ”
Elbette pratik olduğu söylenemez. Ama onu anlarsan derin bir katmanda,derinliklerde onun aslında çok pratik olduğunu göreceksin. Çünkü hayat keyfini çıkarmak, kutlamak içindir, bir fayda olmak için değil. Hayat pazardaki bir eşyadan çok şiir gibidir, bir şiir, bir şarkı, bir dans gibi olmalıdır.
Lao Tzu der ki: ” Çok akıllı olmaya çalışırsan, çok faydalı olmaya çalışırsan kullanılırsın. Çok pratik olmaya çalışırsan, o veya bu şekilde kullanılırsın,çünkü dünya pratik bir insanı rahat bırakmaz. Tüm bu fikirlerden kurtul. Bir şiir, bir coşku olmak istersen, faydacılığı unut. Kendine sadık ol.”
